|
|
|
En yakın dostum bana "en iyi kumarbaz gerektiğinde restini çekebilendir" demişti. Galiba ben iyi bir kumarbaz değilim, çünkü restimi doğru zamanda çekemedim. Şu anda tamamen kendi hatam yüzünden oluşmuş bir durumdan dolayı acı çekmekteyim. Evet anladığınız gibi çektiğim acı aşk acısıdır. Bir süre önce daha keşfedemediğim bir sebepten dolayı çevremdeki kızlardan birine aşık olmuştum. Kız da bana sıcak davranmıştı ve yaklaşık bir ay resmi modda gezmiştik. Daha sonra artık soruyu sormanın zamanı gelmiştir diye düşündüm, çünkü çevremizdeki bazı insanlar fesatlıklar yapmaya başlamıştı. Muhtemelen bu konularda fazla bir tecrübem olmamasından dolayı konuşma sonunda olumsuz cevap aldım. "Beni tanıyamamışsın... Ben herkese sıcak davranırım... Seni hiç o anlamda tanımaya çalışmadım..." gibi laflarla karşılaştım. Bu laflar gerçekten beni üzdüler, çünkü ben bunlarım hiçbirini görememiştim. Acaba gözlerim kapalı mı geziyordum veya herşeyi yanlış mı görüyordum, yoksa kız gerçek ve ciddi bir ilişki yaşamaktan mı korkmuştu? İşte cevaplandıramadığım ve beni yiyip bitiren soru budur. Tarafsız birinin bakış açısıyla bir cevap getirilmesi gereken bir sorudur bu, çünkü bu durumda ne kadar uğraşsam da tarafsız olamıyorum. Bana yardım edebilecek az sayıda insanlardan da cevap bekliyorum. Fakat saatler geçtikçe bu bekleme dayanılmaz bir hale geliyor. Eğer sevdiğim insan, onunla gezdiğim sürece benle oyun oynamışsa onu düşman ilan ederim. Herşey açığa kavuşmadan ona kızamıyorum, çünkü onu seviyorum; onun da beni sevdiğini zannediyorum (umuyorum). Onu kırmak istemiyorum. Oyun oynadıysa ona karşı olan bütün duygularımın değişeceğine eminim, şu an bu yazıyı yazmam gayet tuhaf bir iş gibi görünebilir bazı insanlara, ama ben bekleme sürecinde yapacak bir şey bulamadım ve bu arada duygularımı bastırmak yerine onları açmayı denedim. Beni biraz da olsun rahatlattı. Sizce ne yapmalıyım. Bu kız beni seviyor mu acaba? Sizce herşeye rağmen onla çıkmak için uğraşayım mı? Eğer işiniz gücünüz yoksa bana bir e-mail atın ve düşüncelerinizi söyleyin. ARKAMDA HER ZAMAN DURACAK OLAN TEK DOSTUMA: İsyanım tam başlayamadan bitti. Hatırlarsan isyanın aşkla beraber başlayacağını konuşuyorduk. Doğru herşey rayına oturmuş giderken bir anlık bir değişim benim hayatımda yıkımlara yol açmaya başladı. İsyanım dindirilmeye başlandı. Cumartesi babam ve abim beni meyhaneye götürdüler ve onların yaşamlarının "güzelliği"ni gösterdiler. Direnmeye çalıştım, ama iyi yüklendiler. Karşı koyamadım ve fikirlerimi onlara kabul ettiremedim. Bu benim için geriye atılmış bir adımdır ve şu anda ağzıma sıçılmış bir durumda evde oturuyorum. Senden yardım bekliyorum. Hedefim benden daha da uzaklaştı. Onu nasıl elde edeceğimi bilemiyorum. Ayrıca bu yaz ayları boyunca evde ne kadar kalırsam o kadar değişikliğe uğrayacağımı düşünüyorum, o yüzden lütfen yazın benle bağlantını koparma. Terkettiğim "dost"larım yüzünden bu yaz galiba gezecek sadece sen kaldın. Kız arkadaşım olmadan kendimi gayet yalnız hissedeceğim; buna eminim. Bana kız bul demiyorum, istesem o işi yaparım. Ama ben tanıdığım birisini yola getirmek, eğitmek istiyorum. Ona gerçekten bütün umutlarımı ve yaşamımı bağladım; karşılığında uğradığım muameleye bak! Beni yalnız bırakma dostum, senden isteğim budur. |